Lieve lezer,
Welkom op deze website!
Uiteindelijk gaat het in wat ik doe voornamelijk om jou! Echter is het voor ons allebei heel erg fijn als er een klik is. Ook wil ik graag een aantal mensen bedanken, want ook ik ben hier niet alleen gekomen. Daarom wil ik graag twee persoonlijke verhalen met je delen die ik heb geschreven in mijn eigen zoektocht.
Deze verhalen heb ik geschreven voor mijn biologische moeder en de andere gingen over mijn eigen diepe verlangens.
Liefs Yaomi
❣️Lieve pap, mam en lieve zusje, dankjewel voor jullie vertrouwen, onvoorwaardelijke liefde en openheid in alles.
Lieve mama,
Deze brief heb ik al zo vaak proberen te schrijven, maar het lukte me niet. Ik liep vast, vast in mijn eigen zijn. Zoveel boosheid, zoveel verdriet, zoveel onmacht. De boosheid delen durfde ik niet, bang om te kwetsen. Die pijn van gekwetst zijn, is een pijn die ik nooit wilde delen. Ik wist niet beter, ik heb het goed hier, ik ben geliefd, allemaal argumenten om het voelen maar niet de ruimte te geven. Echt toe te laten tot het binnenste van mijn zijn. Dat ik het moeilijk vind dat ik niet bij je mocht en kon blijven, heb ik altijd ontkend. Het leven was nu eenmaal overleven.
Ik weet niet eens wat er is gebeurd. Ergens hoop ik dat jij het niet wilde en dat het niet anders kon. Wat als dit niet is en dat je me gewoon maar hebt weg gedaan? Ik weet niet of ik dat wel aankan.
Mijn naam. Mijn geboortedatum. Mijn geboorteplaats. Zelfs dat weet ik niet eens.
Ergens probeer ik me voor te stellen hoe dit voor jou is geweest, maar ik kan me er helemaal niets bij voorstellen. Het één-kind politiek, de cultuur waarbij jongens meer waard zijn, het niet kunnen groeien als individu, ik snap het niet, ik wil het niet snappen.
Mijn thuis was nergens, ik ben mijn ‘thuisland’ ontgroeit, maar zal hier ook altijd iemand met een ander uiterlijk blijven. Inmiddels weet ik dat mijn thuis in mezelf zit en in de mensen om me heen. Ik heb het altijd goed gehad, maar nu pas voel ik me emotioneel met liefde gevuld. Bang was een emotie dat ik aan één stuk door ben geweest. Bang nog een keer afgewezen te worden, bang weer ergens terecht te komen, in het onbekende.
Nog altijd ben ik bang, bang mijn pijn de ruimte te geven rondom de adoptie, maar inmiddels weet ik dat het ook mijn grootste bron is. Mijn krachtbron om te stralen. Zonder donker, kan er nu eenmaal geen licht bestaan.
In ons verdriet zit ons geluk. Ik denk dat ik je mis.
Yaomi
❣️ Lieve vrienden, vriendinnen en liefde van mijn leven. Dankjulliewel dat ik bij jullie mag zijn wie ik ben en jullie me altijd de moed geven mijn dromen achterna te gaan.
STUK
Het podium is donker, het publiek stil. Een zachte koele windvlaag laat de gordijnen wapperen. De maan laat de contouren van de huisje en de bomen in de verte zien. Heel langzaam verschijnt er een kleine witte bundel licht. Een jongeman ligt in het gras met een grasspriet in zijn mond. Zijn benen over elkaar heen geslagen en zijn handen achter zijn hoofd.
Aan de andere kant van het toneel verschijnt een jonge vrouw. Haar lange donkerbruine haren en rode jurk volgen de bewegingen die ze maakt. Ze danst. Sierlijk. Elegant. Intens. De jongeman kijkt haar aan en reikt naar haar. Ze kijkt hem aan en stopt met dansen. Verzonken in elkaars ogen gaan ze tegenover elkaar staan.
Hij doet zijn armen omhoog en begint te dansen. Veel liefelijker dan je van menig man zou verwachten. Ze volgt zijn bewegingen en als één geheel bewegen ze zich op de klanken van de muziek. De cirkels die ze in hun dans langs elkaar heen maken, worden steeds een klein beetje kleiner.
Hoe dichterbij ze komen, hoe meer het land- schap wordt verlicht als een zonsopgang. De warme geel met rood gemengd kleuren geven de bomen en het paar prachtige silhouetten. Hij ademt diep in, net nadat haar haren vlak langs zijn gezicht komen. Ze hebben hun handen vlak tegenover elkaar, waarin ze elkaar net niet raken. Plots, vlak voor hun lippen elkaar raken; stopt de muziek, is het licht verdwenen en het stuk voorbij.
❣️ Ook wil ik de leermeesters in mijn leven bedanken! Dankjulliewel dat jullie op mijn pad mochten komen en ik heb mogen leren en groeien.
❣️ En jou wil ik bedanken! Dankjewel dat ik dit met je mocht delen en dat jij naar me wilde luisteren!